Αυτά ανακοίνωσαν στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Σεισμολογίας, που πραγματοποιήθηκε στη Γένοβα της Ιταλίας από τις 2 μέχρι τις 6 Σεπτεμβρίου, Ελληνες επιστήμονες που επεξεργάστηκαν μοντέλο της εδαφικής παραμόρφωσης.

Την ερευνητική ομάδα αποτελούσαν ο δρ Γεράσιμος Παπαδόπουλος, διευθυντής Ερευνών του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, οι ερευνητές του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου Θανάσης Γκανάς και Βασίλης Καραστάθης, ο Ιάπωνας δρ Hiroyuki Matsumoto στο πλαίσιο των διεθνών συνεργασιών του Ινστιτούτου και ο Σπύρος Παυλίδης, καθηγητής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

«Επεξεργαστήκαμε μοντέλο στατικής παραμόρφωσης του εδάφους σε ηλεκτρονικό υπολογιστή με τη μέθοδο των πεπερασμένων στοιχείων, και κάναμε σύγκριση με τη γεωγραφική διανομή των βλαβών έτσι ώστε να κατανοηθεί καλύτερα πού οφείλονται οι βλάβες», μας είπε ο Γεράσιμος Παπαδόπουλος. «Δείξαμε ότι ήταν εντελώς διαφορετική η εδαφική παραμόρφωση που προκλήθηκε από το σεισμό στις δύο περιοχές που ορίζει το ρήγμα της Φυλής, δηλαδή το ρήγμα με το οποίο συνδέεται ο σεισμός. Στη νοτιοδυτική περιοχή, από την Πάρνηθα προς την Αθήνα και το Σαρωνικό Κόλπο, υπολογίστηκε ότι η καταβύθιση είχε μέγιστη τιμή μέχρι 8 εκατοστά πολύ κοντά στο ρήγμα. Η παραμόρφωση στο κατερχόμενο τμήμα του ρήγματος μειώνεται όσο απομακρυνόμαστε από τη γραμμή του ρήγματος προς το Σαρωνικό. Εκεί όπου παρατηρήθηκε η μέγιστη εδαφική παραμόρφωση εντοπίστηκαν και οι περισσότερες βλάβες, όπως στο Μενίδι, τα Ανω Λιόσια και τη Φυλή, όπου η σεισμική ένταση έφτασε τον 9ο βαθμό».

Οπως υποστήριξαν οι επιστήμονες, οι βλάβες μειώνονται με την απόσταση από το ρήγμα. Αντίθετα, στην περιοχή που εντοπίζεται στα βορειοανατολικά του ρήγματος, παρατηρήθηκε εδαφική ανύψωση με μέγιστο μόνο 1-2 εκατοστά, η οποία επίσης μειώνεται με την απομάκρυνση από τη γραμμή του ρήγματος. Στην περιοχή αυτή οι βλάβες ήταν περιορισμένες και μόνο στους Θρακομακεδόνες η σεισμική ένταση έφτασε το βαθμό 8 .

«Από τα αποτελέσματα αυτά φαίνεται ότι η γεωγραφική διανομή των βλαβών ελέγχεται έντονα από τη γεωμετρία και την κινηματική του ρήγματος», προσθέτει ο Γεράσιμος Παπαδόπουλος. «Οι μέγιστες βλάβες συγκεντρώνονται στο κατερχόμενο τμήμα και πολύ κοντά στο ρήγμα και όχι κοντά στο επίκεντρο ή στο ανερχόμενο τμήμα του ρήγματος. Για την επαλήθευση του αποτελέσματος αυτού ήδη εξετάζουμε και άλλους σεισμούς με παρόμοια χαρακτηριστικά, ώστε να μπορέσουμε να γενικεύσουμε το αποτέλεσμα».

 

 

Ελευθεροτυπία