ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ (VLF)

Η ηλεκτρομαγνητική μέθοδος VLF χρησιμοποιεί ένα είδος ηλεκτρομαγνητικών πεδίων για να εντοπίσει το νερό και μάλιστα εκείνα που βρίσκονται σε πολύ χαμηλές περιοχές συχνοτήτων ( από όπου και το όνομα Very Low Frequency).

Η μέθοδος αυτή είναι πολύ πιό νέα από την γεωηλεκτρική και η πρώτη της εφαρμογή τοποθετείται στις αρχές της δεκαετίας του ‘70.

Αρχή Λειτουργίας

Κατ’ αρχήν το νερό στην φύση δεν εντοπίζεται μόνο μέσα σε υδροφόρα στρώματα. Σε ορεινές και βραχώδεις περιοχές, τα νερά από τις βροχές ή από την τήξη του χιονιού αναγκάζονται να διεισδύσουν μέσα σε σκληρά και συνεκτικά πετρώματα και να ακολουθήσουν την δαιδαλώδη πορεία τους προς το επίπεδο της θάλασσας.

Τα πετρώματα αυτά πολλές φορές παρουσιάζουν ρήγματα μέσα στα οποία η κυκλοφορία του νερού είναι πολύ πιο εύκολη λόγω των κενών που έχουν δημιουργηθεί. Τα ρήγματα αυτά εν τούτοις δεν είναι πάντοτε ορατά στην επιφάνεια του εδάφους για διαφόρους λόγους, είναι όμως εύκολο να βρεθούν με την ηλεκτρομαγνητική μέθοδο VLF.

Διαδικασία μετρήσεων

Η μέθοδος χρησιμοποιεί ένα όργανο που είναι πολύ ευαίσθητο στις μεταβολές του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου. Ουσιαστικά το όργανο αυτό μπορεί να μετρήσεις απειροελάχιστες μεταβολές στην τιμή και την διεύθυνση του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου, σε κάποιο σημείο της Γής. Εδώ πριν συνεχίσουμε θα πρέπει να ορίσουμε την διαφορά μεταξύ γήινου μαγνητικού πεδίου και ηλεκτρομαγνητικού πεδίου.

Το γήινο μαγνητικό πεδίο είναι ένα μέγεθος που είναι αμετάβλητο στο χρόνο (εκτός βέβαια από τις πολύ αργές γήινες μαγνητικές μεταβολές) και που δεν οφείλεται σε κάποια ανθρώπινη ενέργεια. Εν τούτοις, η Γή κατακλύζεται από μια πληθώρα ηλεκτρομαγνητικών πεδίων τα οποία έχει δημιουργήσει ο άνθρωπος γιά διάφορους σκοπούς (ραδιοεπικοινωνίες, τηλεοπτικές μεταδόσεις, δορυφόροι κλπ).

Η ηλεκτρομαγνητική μέθοδος VLF χρησιμοποιεί ένα είδος ηλεκτρομαγνητικών πεδίων για να εντοπίσει το νερό και μάλιστα εκείνα που βρίσκονται σε πολύ χαμηλές περιοχές συχνοτήτων ( από όπου και το όνομα Very Low Frequency).

Το ηλεκτρομαγνητικό αυτό πεδίο το οποίο σημειωτέον εκπέμπεται από κάποιο πολύ ισχυρό σταθμό ανά την υφήλιο και χρησιμεύει κυρίως στις ραδιοεπικοινωνίες δημιουργεί μέσα στα ρήγματα που κυκλοφορεί νερό ένα πολύ μικρό και ασθενές δευτερεύον ηλεκτρομαγνητικό πεδίο σύμφωνα με την αρχή της «επαγωγής» ή καλύτερα της «δράσης - αντίδρασης» όπως μάθαμε στη Φυσική. Το πολύ ασθενές αυτό πεδίο είναι σε θέση να ανιχνεύει μια συσκευή VLF. Μια γεώτρηση πάνω σε ένα υδροφόρο ρήγμα θα δώσει με βεβαιότητα σημαντική παροχή.