Δραματικές κλιματικές αλλαγές στον Άρη εξαιτίας τεράστιας θύελλας

Εικόνα της κατανομής της σκόνης για τις 15 Ιουλίου. Οι περιοχές που δεν έχουν καλυφθεί απεικονίζονται με μπλε χρώμα

Φοίνιξ

Η θύελλα σκόνης που έχει εξαπλωθεί τον τελευταίο μήνα σχεδόν σε ολόκληρη την επιφάνεια του Άρη δημιουργεί έντονο φαινόμενο θερμοκηπίου και οδηγεί σε αύξηση της θερμοκρασίας έως και κατά τριάντα βαθμούς Κελσίου!

Η τεράστια θύελλα είναι η μεγαλύτερη που έχει παρατηρηθεί από το 1997, τη χρονιά που η NASA έθεσε σε τροχιά τον Τοπογράφο του Άρη (Mars Global Surveyor), το δορυφόρο που καταγράφει το ανάγλυφο της επιφάνειας και τις κλιματικές συνθήκες του γειτονικού πλανήτη.

Το Φασματοσκόπιο Θερμικής Εκπομπής (TES) του δορυφόρου καταγράφει διαρκώς την πορεία των νεφών σκόνης, τα οποία εμποδίζουν τη θερμότητα του εδάφους να διαφύγει στο Διάστημα ως υπέρυθρη ακτινοβολία.

«Το φαινόμενο ξεκίνησε ως μεγάλη θύελλα σκόνης στο νότιο ημισφαίριο» αναφέρει στο EurekAlert.com ο Φίλιπ Κρίστενσεν, καθηγητής Γεωλογίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα και υπεύθυνος του οργάνου TES. «Η σκόνη παγιδεύει το ηλιακό φως και οδηγεί σε τοπική αύξηση της θερμοκρασίας. Καθώς ο θερμός αέρας μετακινείται προς ψυχρότερες περιοχές, δημιουργεί ανέμους που σηκώνουν ακόμα περισσότερη σκόνη στην ατμόσφαιρα» εξηγεί.

Πυρηνικός χειμώνας

Αν και προς το παρόν η θερμοκρασία συνεχίζει να αυξάνεται, οι επιστήμονες προβλέπουν ότι τα μετεωρολογικά φαινόμενα τελικά θα αναστραφούν, οδηγώντας σε απότομη ψύξη της ατμόσφαιρας -η σκόνη απορροφά την ακτινοβολία του εδάφους, αλλά παράλληλα ανακλά μεγάλο μέρος της ηλιακής ακτινοβολίας.

«Μοιάζει με αυτό που φανταζόμαστε ότι θα συνέβαινε κατά τη διάρκεια ενός πυρηνικού χειμώνα εδώ στη Γη» αναφέρει ο Δρ Κρίστενσεν. Συμπληρώνει μάλιστα ότι οι τεράστιες θύελλες σκόνης που παρατηρήθηκαν στον Άρη τη δεκαετία του 1970 βοήθησαν τον αστρονόμο Καρλ Σέιγκαν και συναδέλφους του να διατυπώσουν τη θεωρία τους για τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές που θα προκαλούσε ένας πυρηνικός πόλεμος.

«Η ατμόσφαιρα του Άρη είναι πολύ απλούστερο σύστημα σε σχέση με αυτό της Γης. [...] Παρ' όλα αυτά, μας παρέχει ένα ενδιαφέρον μοντέλο για το πώς μπορούν να συμβούν παγκόσμιες κλιματικές αλλαγές, και μάλιστα πολύ ταχύτερα από ό,τι στο δικό μας πλανήτη. Ωστόσο, ορισμένες αλλαγές μεγάλης κλίμακας εδώ μπορούν να είναι αρκετά απότομες» αναφέρει ο Δρ Κρίστενσεν.

In.gr