Λύκειο και σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ.

 

Το Λύκειο πρέπει να αποκτήσει, μετά από πολλά χρόνια, ξανά την πρωτοπορία στη μορφωτική κατάρτιση και ειδίκευση των μαθητών του. Πιστεύουμε ότι η προτροπή του μέσου σημερινού καθηγητή "θα τα μάθετε στο Πανεπιστήμιο" ακυρώνει τη χρησιμότητα του Λυκείου. Το Λύκειο του 2000 πρέπει να παντρέψει τη γενική μόρφωση με την εξειδικευμένη γνώση, τις παραδοσιακές σπουδές με νέες απαιτούμενες γνώσεις, πρέπει να προσανατολίζει τους μαθητές του επαγγελματικά, να τους εντάξει στις κοινωνικές πραγματικότητες των νέων τεχνολογιών, των ναρκωτικών, του AΙDS κλπ. Πιστεύουμε ότι βάση της όποιας μεταρρύθμισης είναι τα νέα μαθήματα, η δυνατότητα επιλογής-ειδίκευσης, η αλλαγή του τρόπου βαθμολόγησης, η ερευνητική προσπάθεια, η σύνδεση της μάθησης με ότι Θα συναντήσει ο μελλοντικός φοιτητής κλπ. Πιστεύουμε ότι ο μαθητής πρέπει να "γυρίσει" στο σχολείο από το φροντιστήριο, την TV και τα ΜΜΕ όπου "βρίσκεται" τώρα. Σε μια τέτοια προσπάθεια δεν διευκολύνει ένα λύκειο -εξεταστικό κέντρο.

Ασφαλώς και είμαστε υπέρ των εξετάσεων για την προαγωγή, δεν είμαστε όμως υπέρ των εξετάσεων της παπαγαλίας. Μας ενδιαφέρει το τι θα εξετάζεται. τι μάθημα από ποία βιβλία, αν αυτά που θα εξετάζονται έχουν χρησιμότητα για την μελλοντική πορεία των νέων. Δεν θέλουμε τη γενίκευση του φαινομένου της Γ' Λυκείου, δεν θέλουμε τον οριστικό θρίαμβο του φροντιστηρίου, των SOS, των λυσαρίων και των τυπολογίων. Θέλουμε ένα απολυτήριο με αξία και τον κάτοχο του άνθρωπο με κριτική σκέψη. Το απολυτήριο του Λυκείου ως μίζερη "επιβράβευση" των πολλών εξεταστικών ταλαιπωριών δεν έχει αξία.

 

Εισαγωγή στα ΑΕΙ

 

Το παιχνίδι με τα όνειρα των νέων ανθρώπων είναι έγκλημα της πολιτικής εξουσίας που το διαπράττει. Το όποιο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ πρέπει να στηρίζεται στις βάσεις της σταθερότητας, της ισότητας και της αξιοκρατίας.

 

Χρειάζεται:

 

1.     Σταθερότητα, γιατί δεν πρέπει κάθε Υπουργός να παίζει, να προτείνει, να διαλέγεται, να συμπεραίνει και μετά να παίρνει τις ... ωραίες εμπειρίες του είτε στο νέο Υπουργείο του, είτε στο σπίτι του, είτε στα έδρανα της Αντιπολίτευσης.

 

2.     Ισότητα, γιατί στα ΑΕΙ δεν πρέπει να μπαίνει όποιος ξόδεψε περισσότερα χρήματα στα ιδιαίτερα και στα λυσσάρα.

 

3.     Αξιοκρατία, γιατί δεν μπορούν να επικρατήσουν μέθοδοι τεχνικής ισοπέδωσης των πάντων, ούτε πρέπει να γεμίσουν τα ΑΕΙ από μη ενδιαφερόμενους να σπουδάσουν, από "περίεργους -να δούμε τι είναι κι αυτή η Σχολή" είτε από λουφαδόρους του Στρατού. Στα Πανεπιστήμια πρέπει να μπαίνουν όσοι αξίζουν και θέλουν πραγματικά να μπουν, όχι οι λάτρεις της "φοιτητικής ζωής".

 

Ένα σύστημα εισαγωγής που στηρίζεται στις βάσεις αυτές μπορεί και πρέπει να λειτουργεί υπό την ευθύνη ενός ανεξάρτητου φορέα. Ο φορέας αυτός θα αποτελείται από πανεπιστημιακούς δασκάλους και καθηγητές

δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Η σύνθεση του φορέα αυτού θα προκύψει έπειτα από διαγωνισμό στον οποίο θα λαμβάνουν μέρος όσοι επιθυμούν την στελέχωσή του. Από τον διαγωνισμό θα επιβεβαιώνεται στην πράξη αν αυτοί που θα

στελεχώσουν τον αρμόδιο φορέα θα έχουν τα ανάλογα προσόντα (κατοχή γνωστικού αντικειμένου, γνώση του αν αυτού που ζητείται έχει διδαχθεί, γνώση του αν αυτού που εξετάζεται συμβαδίζει με τις απαιτήσεις της σχολής που στοχεύει ο υποψήφιος).

Φυσικά σε οποιοδήποτε μοντέλο συστήματος εισαγωγής δεν μπορούν να αγνοηθούν τα ΑΕΙ αλλά και οι φορείς της αγοράς.

Ένα σύστημα εισαγωγής, που στηρίζεται σε αυτήν την φιλοσοφία, πρέπει να υπάρχει για όσους επιθυμούν να συνεχίσουν τις σπουδές του Λυκείου σε άμεση συνάρτηση με τις επαγγελματικές τους φιλοδοξίες καριέρας. Για την ευαίσθητη αυτή σχέση πτυχίου -σύνδεσης με παραγωγή ασφαλώς καμία πολιτική ηγεσία δεν μπορεί να έχει ορθή και δικαιολογημένη άποψη, ο πειρασμός των "περισσοτέρων εισακτέων παντού" πάντα δελεάζει τους πολιτικούς μπορεί πράγματι το τμήμα Marketing ή Ναυτιλιακών Σπουδών να μπορεί να "αντέξει" περισσότερους εισακτέους. Συμβαίνει όμως το ίδιο με το Μαθηματικό

ή το Ιστορικό-Εθνολογικό; ΟΧΙ. Εκείνα που πρέπει να έχουν τον τελευταίο λόγο σε αυτό το θέμα είναι τα ίδια τα ΑΕΙ. Τα ΑΕΙ πρέπει να καθορίζουν τους εισακτέους τους και να τους εγγράφουν ύστερα από ιδιαίτερες εξετάσεις ανά Τμήμα.

Για να μπορέσουν τα σημερινά ΑΕΙ να κάνουν κάτι τέτοιο. Θα πρέπει να ξεφύγουν από τον γραφειοκρατικά κλοιό της Δημόσιας Αρχής, να αποκτήσουν διοικητική αυτοτέλεια, να αξιοποιήσουν την περιουσία τους για να εκπαιδεύσουν σωστά αυτούς που εισάγουν στα μητρώα τους, να αποκτήσουν manager-συμβούλους αγοράς, να συνδεθούν με αυτήν (Γραφεία Σταδιοδρομίας - Ευρέσεως Εργασίας).

 

 

BACK TO THE TOP BACK TO THE HOME PAGE